Een organisatie is een vorm van samenwerken van mensen zoals we dat tot nu toe op de ‘beste’ manier die we kunnen bedenken hebben weten te realiseren. Soms inspirerend en geolied als het om kleine teams gaat, veelal klungelig met veel spanningen en veel gedoe als het om grotere entiteiten gaat. Hoe groter de organisatie des te nadrukkelijker vraagstukken van zingeving, menselijke maat, zakelijk en menselijk fatsoen gaan spelen en des te moeilijker ook vaak om deze op te lossen.
Een externe blik kan dan helpen de simpelheid weer te vinden, een logisch werkende aanpak te kiezen.
Op dit moment stoeien organisaties daarbij ook nog eens met de vraag: Hoe kunnen we ons open stellen voor de nieuwe vormen van werken (internet en social media) en toch het idee behouden dat we grip op de zaken hebben? Kunnen we mensen tijdens werktijd toegang geven tot internet, terwijl we ook willen kunnen sturen op efficiency?
Dat lijkt een nieuw dilemma … maar dat is het helemaal niet. De verschijningsvorm is echter net weer even anders.
Organiseren gaat over het steeds weer de balans zoeken tussen autonomie en onderlinge afhankelijkheid van mensen.